نقد و بررسی فیلم دو روز، یک شب Two Days, One Night

آیا «دو روز، یک شب» همان «۱۲مرد خشمگین» قرن بیست‌ویکمی است؟

دو روز، یک شب همان‌گونه که از عنوانش نیز برمی‌آید، مصر است قصه‌ی اصلی خود را در محدودیتی زمانی، نهایتاً به درازای دو روز تعطیلات آخر هفته روایت کند؛ محدودیتی که علاوه بر زمان، برأی مکانی تنها به گستره‌ی یک شهر، پرسوناژهایی معدود به یک شخصیت و مابقی تیپ، طرح داستانی مرکزی به نحیفی یک بند، روایتی خطی بر پایه‌ی فقط یک خط داستانی ثابت و کم‌وبیش یکنواخت، دوربینی روی دست اما نه چندان لرزان و میزانسن‌هایی حتی‌الامکان ساده و بی‌تکلف نیز مصداق دارد. میوه‌ی این درخت محدود اما آن‌قدر رسیده و پربار است که در سیری کاملاً واقع‌گرأیانه و در بستر درامی ساده و کم موقعیت (و شاید حتی بتوان گفت تک موقعیت) و کم فراز و فرود اما دقیق به لحاظ روان‌شناختی شخصیتی، با تم اصلی تقابل فرد با جامعه‌ی پیرامونی، از سویی شخصیت اصلی خود را به نوعی درمان کرده و به تغییر نگرشی نسبی می‌رساند و از سوی ...................

فیلم هفته (نقد)...