فیلم خوشه‌چین‌ها و من / The Gleaners and I

نویسنده: AMAZON
اگر نمی‌دانید گلنورها (Cueilleur) چه می‌کنند، هرگز در راه خود فریگان‌های واقعی ندیده‌اید، و حتی بیشتر از آن، حتی نمی‌توانید کلمه «بریکولاژ» را در چارچوب تجربه زندگی که هنوز منجمد نشده است امتحان کنید. ، برای ناراحت شدن عجله نکنید. به احتمال زیاد، شما یکی از کسانی هستید که به اندازه کافی خوش شانس بودید که در شرایط اقتصادی-اجتماعی نسبتاً مساعد به دنیا آمدید و زندگی می‌کردید و همچنان بر آگاهی جمعی به عنوان پایه اساسی وجود شخصی تمرکز می‌کنید. که در آن عده‌ای وظیفه خود می‌دانند، حداقل در کلام، ابراز همدردی با کودکان قحطی زده آفریقایی کنند، در حالی که برخی دیگر هرگز در انتقام ناتوانی خود از افرادی مانند کوین کارتر (عکاس و فتوژورنالیست سرشناس عکس کودک و لاشخور ) کوتاهی نخواهند کرد که قربانی اشتباهی شدند. آمارهای سازمان ملل در مورد افزایش حجم ضایعات مواد غذایی، که در حال حاضر یک سوم جهان را تشکیل می دهد، نگران کننده است، که بیشتر آن سهم کشورهای توسعه یافته است. یکی از آنها فرانسه بود، جایی که فیلم مستند اگنس واردا به نام "جمع آوری کنندگان و گردآورنده" در آنجا فیلمبرداری شد.

اگنس واردا یکی از باتجربه ترین کارگردانان زن در فرانسه است که از بسیاری جهات ظهور موج نو را در آنجا پیش بینی می کند و نماینده گروه موسوم به چپ است که شامل کریس مارکر، آلن رنه و دیگر چهره های برجسته نیز می شود. حرفه واردا دوره های متوالی از درخشش ها و دوره های طولانی ابهام بوده است، در حالی که منتقدان دوست دارند بر حیثیت فمینیستی بسیاری از کارهای او و رسیدگی بسیار دقیق به موضوعات حساس تأکید کنند. او در فیلم «جمع‌آوران و گردآورنده‌ها» که در آستانه هزاره سوم اکران شد، مشکل نگرش غیرمنطقی بشر را در استفاده از منابع مصرف‌کننده مطرح می‌کند و مشتقات آن را در ارتباط با واقعیت‌های فرانسوی می‌داند. برای انجام این کار، او به معنای واقعی کلمه یک دوربین دیجیتال آماتور را برمی‌دارد و در کشورش از دو شهر دیدن می‌کند.

The Gatherer and the Gatherer با زیبایی شناسی بصری غنی متمایز نیست و در خود اگنس حتی مشکوک شدن به شخصی که نیم قرن پیش به جهان روشی اساساً جدید برای انتقال رئالیسم در سینما داده است دشوار است. برای او، اول از همه، فرآیند، تماس و مشاهده مهم است. فرانسه به عنوان کشوری با کشاورزی توسعه یافته و زمین های کشاورزی فراوان به روی بینندگان باز خواهد شد. برای دیدن انعکاس ناخوشایند اقتصاد بازار در آنها، نیازی نیست آینه را بیرون بیاورید، فقط نزدیکتر شوید و از چند نفر از ساکنان محلی یا کشاورزان که همیشه استدلال خوبی دارند بخواهید که از سیستمی که آنها را مجبور به ترک زمین می کند انتقاد کنند. بخش خوبی از محصول در مزارع که استانداردهای خرید را ندارد. از سوی دیگر، گلینرها (Cueilleur) افرادی از اقشار عمدتاً فقیر هستند که طبق قوانین محلی مجاز به جمع آوری از درختان یا برداشتن چیزی از زمین هستند. محصولاتی پس از یک زمان بد باقی می ماند وقتی صحبت از مناطق ساحلی می شود، نه تنها سبزیجات و میوه ها، بلکه حتی صدف ها نیز می توانند باشند.

مقایسه شهرها و استان ها با مطالعه زندگی جمع آوران شهری همراه است. در حال حاضر اولویت های دیگری در اینجا وجود دارد که نه چندان به کمبود کالاهای مصرفی، بلکه با عرضه بیش از حد آنها مرتبط است. جوانان بیکار، مسلح به عقاید آزاد گرایی، خود را در مقابل اطرافیان خود قرار می دهند که بیشتر شبیه یک عمل ابراز وجود است. اما کسانی هستند که برای مدت طولانی به طور داوطلبانه محتویات زباله‌دان‌ها را بررسی می‌کنند، شغل و فرصتی برای تغذیه خود دارند. افراد مختلف زیادی از لنز دوربین دیجیتال عبور می کنند

. در گذشته، یک آجرکار سابق، این مرد از قبل عمیقاً مسن به ساختن به اصطلاح "قطعات توتم" از مواد بداهه یافت شده در انبوه زباله مشغول بود. به او و همسرش نگاه می کند با ایستادن در کنار این ساختمان های غیر معمول، معنویت عجیبی را در چهره آنها احساس کردم. در چشمان همسرش جرقه های جوانی بی دغدغه را دیدم، درست مثل یک دختر. و همه اینها با هم تأثیر خارق العاده ای را ایجاد کردند. هر یک از کسانی که با گروه فیلمبرداری ملاقات کردند، علیرغم پس‌زمینه کلی تصویر، بار روحی غیرقابل توضیحی را به همراه داشتند.

تجربه خوب سینمایی و استعداد خلاق اگنس واردا به او کمک کرد تا نه تنها یک مستند، بلکه یک داستان واقعی واقعی با قطعات سرگرم کننده و جزئیات تاریخی واقعاً جالب خلق کند. واردا با ادای احترام به دومین حرفه خود به عنوان عکاس، یک مینی مقاله تصویری در مورد یکی از بنیانگذاران سینما، اتین ژول ماره، که به عنوان فیزیولوژیست و مخترع عکاسی کرونوفوتوگرافی نیز مشهور شد، در اینجا گنجانده است و آن را با درج های ویدئویی همراه می کند. اگنس دقیقاً پشت همه این تکنیک‌های پیچیده پنهان نمی‌شود و به جای انتقاد مستقیم از نظام سیاسی، درگیر همان گردهمایی است، اما در سطحی متفاوت و واقعی و به همه فرصت می‌دهد تا نتیجه‌گیری کنند.