- نقد فیلم دنباله رو / کنفورمیست the conformist
- نقد و بررسی فیلم تونی اردمن / Toni Erdmann
- پیشنهاد دیدن فیلم "غروب خدایان" ساخته لوکینو ویسکونتی (1969) The Damned
- فیلم کالواری با یازی براندون گلیسون/ Calvary 2014
- فیلم خوشهچینها و من / The Gleaners and I
- پیشنهاد دیدن فیلم غروب آفتاب با بازی تیم راث / Sundown 2022
- نقد و بررسی فیلم ژان دیلمان، شماره ۲۳ کهدو کومرس، ۱۰۸۰ بروکسل / Jeanne Dielman
- نقد و بررسی فیلم لباس / The Outfit
- دختر گم شده 2021 / The Lost Daughter
- پیشنهاد تماشای فیلم پدر 2020 با بازی آنتونی هاپکینز
آخرین مطالب
امکانات وب
دشت گريان, با بازگشت به وطن آغاز مي‌گردد. سرزمين مادري، جايي كنار رود و فراموش شده در پشت خاكريزها. «الني» اهل ناكجا آباد در ميان بازگشتگان دست مرد جوان را مي‌فشارد، او خاك را مي‌طلبد يا خانواده را؟ و شايد هردو. آنها به شهر «اوديسه» بازگشته‌اند. به تاريخ خود، به سرزمين خود و به خاكي كه خويش را از آنش مي‌دانند. اما آب، پيش روي آنهاست. آنها در مقابل اين رود آرام مي‌ايستند و تصويرشان در آب واژگون شده است. آنجلوپولوس با اين افتتاحيه سهل و ممتنع، نشانه‌ها را در بستر داستانگويي تصويري پنهان مي‌كند. آبي كه سرريز كرده و رود ساخته، اشك گذشتگاني است كه اكنون به نيكي پذيراي اين جمع غريب و دورافتاده نيستند. اشاره آنجلوپولوس به آب در گوشه و كنار فيلمهايش اشارتي است به تمام كارهاي انجام نشده در تاريخ، تمام فتوحات دست نيافته در زمان و همه شكستهاي تحميلي در تقويم. در انتهاي فيلم، مي‌يابيم سرمنشا و خاستگاه رود را، چمنزاري كه اشك مي‌ريزد و رود مي‌سازد. چمنزاري كه سالها در يونان............... فیلم هفته (نقد)...ما را در سایت فیلم هفته (نقد) دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : ffilmhafteh0 بازدید : 215