نقد و بررسی فیلم سرزمین موعود / Promised Land / گاس ون سنت

گاس ون سنت این درام اجتماعی را در سال ۲۰۱۲ براساس طرحی از مت دیمون کارگردانی کرده و فیلم‌نامه «سرزمین موعود» را جان کراسینسکی به نگارش درآورده است. دیمن در این فیلم نقش نماینده فروش یک شرکت گاز طبیعی را بازی می‌کند که همراه همکارش با بازی فرانسس مکدارمند به شهری کوچک می‌روند. این دو امیدوارند اهالی شهر را که گرفتار رکود اقتصادی شده‌اند راضی کنند حقوق حفاری زمین‌های خود را به آن‌ها واگذار کنند، اما یک کمپین عمومی به رهبری معلم یک مدرسه که احترام زیادی میان اهالی شهر دارد (با بازی هال هالبروک) و مردی با بازی کراسینسکی، اوضاع را پیچیده می‌کند.
رزماری دوییت، اسکات مکنیری و تایتس ولیور دیگر بازیگران «سرزمین موعود» هستند.
«سرزمین موعود» که با خواست و حمایت کمپین های مبارزه با تخریب محیط زیست ساخته شده، اکرانش در سینماهای آمریکا به صورت محدود و کوتاه بود تا اینکه در سال ۲۰۱۳ به صورت گسترده و جهانی اکران شد و توانست نامزدِ دریافتِ جایزه خرس طلایی شصت و سومین جشنواره برلین شود.
درباره فیلم
سرزمین موعود، نوعی درام اجتماعی ست و درام اجتماعی نیاز مبرم به قصه‌های وابسته و آدم هایی دارد که این موضوعات را بهم پیوند دهند. در سرزمین موعود ساخته گاس ون سنت می توان این هماهنگی را دید به خصوص که شخصیت‌هایی فرعی فیلم مانند «هال هالبروک» عالی کار کرده‌اند و در حقیقت در پیشبرد ماجرا نقش اساسی ایفا کرده‌اند؛ به این ترتیب با وجود یک خط داستانی جذاب با چند رویداد مهم دراماتیک، پرداختن به جزییات و خودداری از تأکیدهای بیش از حد در روایت داستان، سرزمین موعود را به فیلمی خوب که حرف های زیادی برای گفتن دارد، تبدیل کرده است. « سرزمین موعود » در نگاه نخست داستانی ساده را با چند غافل‌گیری مرسوم روایت می‌کند اما با کمی دقت به آنچه در داستان می‌گذرد و تأثیرپذیری قهرمان از دیده‌ها و شنیده‌ها و رویدادها، متوجه فیلم‌نامه و اجرایی هوشمندانه می‌شویم.
«سرزمین موعود» بهای زندگی و پرداخت هزینه‌ی معنوی آن را نمایش می‌دهد .چاه های گاز نمادی از فرهنگ و میراث شهر معرفی می‌شوند و کالایی غیرقابل فروش. اگرچه گاهی شعارزدگی از سوی گاس ون سنت در فیلم مشاهده می‌شود اما در کل فیلمی است که داستان خوبی برای روایت دارد.
گاس ون سنت از جمله فیلمسازانی است که معمولاً فیلم‌هایش در جدول گیشه نمایش سینماها موفقیت زیادی به دست نمی آورند اما این فیلم‌ها در جشنواره‌های جهانی و مراسم‌هایی مثل اسکار و گلدن گلوب (کره طلایی) به موفقیت‌های خوبی می رسند. منتقدان سینمایی هم فیلم‌های او را به دلیل مطرح کردن جدی و موشکافانه مشکلات اجتماعی و بررسی منتقدانه آنها، می‌پسندند و نقدهای خوبی بر روی آن‌ها می‌نویسند.
«گاس ون سنت» در ۲۴ ژانویه سال ۱۹۵۲ در ایالت کنتاکی متولد شد. او از ابتدا به نقاشی و فیلم‌سازی علاقه داشت و زمانی که در دبیرستان بود، فیلم‌های کوتاهی با الهام از زندگی خودش با هزینه‌هایی در حدود ۳۰ تا ۵۰ دلار ساخت تا اینکه در سال ۱۹۷۶ به لس آنجلس رفت و به عنوان دستیار تولید روی چند اثر سینمایی کار کرد که همگی بی نتیجه ماندند. بعد از آن «گاس» به نیویورک رفت و در یک شرکت تبلیغاتی شروع به کار کرد و بعد از دو سال با پس اندازش فیلم «شب بد» محصول سال ۱۹۸۶ را کارگردانی کرد. فیلمی که در دوره خود توجه بسیاری از منتقدین و مخاطبین سینما را به خود جلب کرد و درنهایت به عنوان بهترین فیلم مستقل سال انتخاب شد و نام کارگردانش را سر زبان ها انداخت.
«گاس ون‌سنت» برای اولین بار در سال ۱۹۹۷ با فیلم «ویل هانتینگ خوب» به عموم مردم شناسانده شد اما هنگامی که فیلم بر پرده سینماها ظاهر شد کمتر کسی پیش بینی می کرد که این فیلم با فروش ۲۲۰ میلیون دلاری و نامزدی و برد چند اسکار به یکی از محبوب‌ترین فیلم‌ها تبدیل شود و بتواند برای «مت دیمون»، «ون سنت» و «بن افلک» نام و آوازه ای به ارمغان آورد.
«ون سنت» برای سال ۲۰۱۸ فیلم «نگران نباش، پیاده نمیتونه جای دوری بره» را تولید کرده است.